PodGront

De PuppyPodcast is inmiddels ten einde. Zoals je hoorde loopt, speelt en slaapt er nu een hond bij ons in huis. Zijn we heel blij mee. Echt heel blij mee. Maar onze eindredacteur wierp nog een belangrijke vraag op bij het beluisteren van de laatste aflevering: ‘En wat vindt Thomas er nou van?’ Het was een grapje, maar eigenlijk is het een terechte vraag. Immers, de Hondenbescherming zei in aflevering 2: ‘Vaak stellen mensen, ik wil een hond, maar wil de hond jou wel?’

Geen zorgen, dit wordt geen betoog waarom wij wel of geen goeie baasjes zouden zijn voor Thomas. Het is een update, hoe het met Thomas is gegaan nadat de opnames voor de podcast zijn geëindigd, en hoe hij veranderd is sinds het begin. Mag jij zelf de conclusie trekken of hij op de juiste plek terecht is gekomen.

Hondenschool

We zijn verder gegaan met de positieve trainingsmethode en dat heeft Thomas heel erg geholpen. Het belangrijkste voor hem blijkt focussen op hoeveel spanning en stress hij heeft – op basis daarvan beslissen we hoe we met een gebeurtenis omgaan. Het is zeker een hond die genoeg mentale uitdaging nodig heeft, dus doen we af en toe hersenwerk én was meteen duidelijk dat we aan de hondensport moesten. Thomas heeft inmiddels de basiscursus, vervolgcursus en een eerste cursus behendigheid afgerond. Sommige mensen vinden het onzin om hem die ’trucjes’ te leren, maar wij zien winst: waar Thomas eerst nooit naar ons omkeek tijdens de wandeling (elke grasspriet was interessanter dan wij) komt hij nu regelmatig naast ons lopen en kijkt dan omhoog: ‘wat gaan we doen’? Dus we gaan lekker door met de ’trucjes’!

Negatieve stress

Andere honden blijven grootste probleem. Afhankelijk van wat voor hond we tegenkomen levert het ontzettend veel negatieve stress op. De instructrice van de hondenschool observeerde ook dat Thomas gewoon ontzettend onbeleefd is tegen andere honden – ter vergelijking: als hij een mens was zou hij bij elke onbekende om de nek hangen en ze een flinke klap op de schouders geven…niet heel gek dat niet iedereen dat leuk vindt. Hierdoor kan Thomas niet los – hij kan in die zin niet zonder onze begeleiding.

We trainen hem vooral in het negeren van andere honden, met de redenering: niets bijzonders, je kunt gewoon doorlopen. En dat werkt – negen van de tien honden die voorbij lopen kan hij negeren, zolang wij zorgen voor voldoende afstand (en soms zelfs als de honden dichtbij komen) of een goed alternatief, zoals snoepjes zoeken of een denkspelletje. Uiteindelijk bleek het vooral belangrijk te focussen op hem rustig te krijgen in plaats van hem straffen voor gedrag: laatst nog kwam er onverwacht en op grote snelheid een fietser met hond voorbij. Resultaat was geblaf en proberen erachteraan te gaan. Toen ik als reactie daarop achterom keek naar mijn vriend en hond zag ik Joost in kleermakerszit op de stoep zitten, vastberaden om te blijven wachten totdat Thomas kalmeerde. Tien minuten daarna liepen we door alsof er (bijna) niets gebeurd was.

Veel buurtbewoners gaven ook castratie als tip. Daar hebben we heel lang over getwijfeld, omdat het honden ook (extra) onzeker kan maken. Na heel lang overleggen en na één keer een implantaat hebben wij er wél voor gekozen, gedeeltelijk om medische redenen (voorhuidsontsteking). Uiteindelijk heeft het weinig effect gehad qua gedrag: Thomas is maar ietsje rustiger. Maar dat helpt wel bij beter slapen, dus meer ruimte in zijn hoofd om leuke dingen te doen! Voor ons winst, maar het is zeker niet zo dat de castratie dingen ‘opgelost’ heeft. Het is maar een van de factoren die bijdraagt aan zijn vooruitgang.

Wat ook helpt is dat Thomas genoeg vriendjes in de buurt heeft, dus genoeg mogelijkheid om socialer te worden en lekker te spelen. Inmiddels hebben we meerdere oppashondjes die regelmatig over de vloer komen.

Positieve opwinding

Heel veel opwinding komt bij Thomas gelukkig voort uit positieve spanning. Alles is namelijk leuk! Vandaar het trekken aan de lijn: want leuke dingen daar wordt je blij van, en dan word je druk! Daar hebben we heel veel geduld mee moeten hebben, soms was een andere straat doorlopen al reden genoeg om te beginnen met trekken aan de lijn. Best frustrerend, want hij moet genoeg nieuwe dingen doen om genoeg uitdaging te krijgen, maar te veel nieuwe, leuke dingen zorgen voor zoveel spanning dat het minste of geringste dat negatief is zorgt voor uitvallen en blaffen. En als je te veel nieuwe dingen doet dan knapt er iets, en is er geen land meer met Thomas te bezeilen. Dus hoe ver ga je? We zijn zeker de grens een aantal keer over gegaan.

Maar inmiddels voelen we beter aan hoe ver we kunnen gaan met Thomas en kunnen we het lijstje met ‘firsts’ een stuk uitbreiden: de bus, de trein, de boot, mee naar de radio, mee naar het werk, én deze zomer voor het eerst samen op vakantie, inclusief terrasjes (geslapen in de zandbak!), samen zijn met de hele familie en het strand! En als het je dan lukt om een goede balans te vinden – genoeg leuke dingen/mentale uitdaging, maar niet te veel spanning – dan is Thomas best wel een slaapkop en ligt hij alle dagen lekker diep te slapen op de bank…erg inspirerend.

Eigen conclusie

Ergens knaagt er nog altijd iets in mij: misschien had Thomas beter naar een wat rustigere omgeving gekund, met minder prikkels en meer natuur. Aan de andere kant haal ik ook juist veel voldoening in de stijgende lijn die hij laat zien. En laten we het positief bekijken: hier krijgt hij genoeg kansen om te oefenen met veel prikkels – als we dan uiteindelijk verhuizen naar een rustige omgeving heeft hij veel meer ruimte in z’n kop om leuke dingen te gaan doen.

Inmiddels gaat de vooruitgang ook wat langzamer, oefenen we vooral met behendigheid en de wandelcursus om hem uitdaging te bieden en (nog steeds) te helpen beter te schakelen tussen ons en prikkels. Behendigheid draait nu vooral om mij: Thomas laat het vooral mij weten wanneer er iets niet goed gaat. Volgende zomer hopen we voor het eerst te gaan kamperen, en met al die nieuwe dingen erbij hopen we dat Thomas toch net zo blij met ons is als wij met hem zijn.

 

Extra

In aflevering 6 vertelden we ook over de veranderende wetgeving. Wil je daar zelf meer over lezen? Lees zelf over hoog-risico honden in dit document van de overheid: Bijlage_3_lijst_met_hoog-risico_honden (1). En wil je Thomas blijven volgen? We beginnen in januari 2018 een Instagram account voor hem onder de naam Thomas_pupper.

 

Onderzoeker, podcaster, en ondernemer.

Next Post