PodGront

Love + Radio

De key term die regelmatig opduikt wanneer ik met enthousiasme over een goede podcast praat, is storytelling. Het auditieve medium lijkt een nieuwe dimensie toe te voegen aan het vertellen van verhalen, een manier die in geschreven of visuele media minder goed werkt.

Het beste voorbeeld daarvan is misschien wel de podcast Love + Radio. Ondanks de naam is deze show (van oorsprong) geen radioprogramma; de structuur ervan lijkt er zelfs niet op. In Love + Radio staan mensen centraal die verhalen vertellen. Dit kan een persoonlijk verhaal zijn, een journalistiek verhaal, een fictief verhaal, of zoals vaak een combinatie van diverse genres. De verhalen worden meestal verteld in de ik-vorm door een betrokkene, soms is er een aparte verteller, een enkele keer wordt er gebruikgemaakt van een interviewer of vindt er een dialoog plaats.

Uniek

Tot zover wellicht nog weinig bijzonders, maar Love + Radio onderscheidt zich op een aantal vlakken. Zo staat er elke aflevering een thema centraal, waar alle verhalen aan gekoppeld zijn. Dit is geen algemeen of abstract thema als ‘liefde’, ‘dood’ of ‘ontroering’, doorgaans is het onderwerp tamelijk specifiek of uniek. Zo zijn er afleveringen over wapenbezit, geesten, internetdating, woedeaanvallen, mannelijkheid, ontmaagdingen, en zo kan ik nog wel een tijdje doorgaan (op het moment van schrijven staat de teller al op 64 afleveringen).

Deze uiteenlopende onderwerpen worden altijd vanuit heel verschillende perspectieven benaderd: mensen die uit eigen ervaring iets vertellen, die toevallig betrokken zijn geraakt bij een situatie of die beroepsmatig ergens veel over weten. Je hoort mensen die zakelijk of enthousiast zijn over hun passie, of juist iets vreselijks hebben meegemaakt hieromtrent. Daarmee ontstaat een kleurrijk palet aan verhalen en emoties dat illustreert hoe complex onze wereld in elkaar steekt. Nadat je een vrolijk pleidooi hebt gehoord voor een of andere hobby, hoor je een verhaal van iemand die daardoor in de problemen is geraakt. Soms is het buitengewoon pijnlijk om te horen wat mensen vertellen; heftige gebeurtenissen worden niet geschuwd en ‘randfiguren’ krijgen alle ruimte hun verhaal te doen, wat het geheel nog indrukwekkender maakt.

Wat te koesteren

Een heel aardig aspect is ook dat de verhalen doorgaans niet uitgebreid worden ingeleid. Iemand begint gewoon te vertellen, waardoor je zonder voorkennis wordt meegenomen in een relaas dat zich langzaam ontvouwt. Soms vindt daardoor ineens een brute overgang plaats, zoals je in een spannend boek of serie ook verrast kunt worden door een wending; hetgeen in de journalistiek of de meeste podcasts niet vaak het geval is.

Daar komt nog eens bij dat na afloop wordt verteld welke verhalen er écht gebeurd zijn, en welke afkomstig zijn uit audiodrama’s of andere fictieve bronnen. Door dit onderscheid pas achter kenbaar te maken, hecht je evenveel waarde aan alle verhalen, en daarmee wordt de kracht of waarde van fictie voor mijn gevoel volledig recht aangedaan. Hieruit blijkt namelijk dat een ‘verzonnen’ verhaal net zo ontroerend of leerzaam kan zijn als iemands persoonlijke ervaringen of problemen; het ligt vooral aan de manier waarop het verteld wordt.

Dat zit bij Love + Radio wel goed, en mede dankzij de kundige toelichtingen van ‘presentator’ Nick van der Kolk en de goed geconstrueerde audio op de achtergrond is elke aflevering een plezier om naar te luisteren. Een podcast om van te genieten en te koesteren! – Willem Goedhart

Next Post